کریلل سوتیتسکی(krill Svetitskiy)

www.tr.rkrp-rpk.ru/

www.eb1384.wordpress.com

رئیس جمهور فرانسه از به اصطلاح «دولت موقت لیبی» درست ٣۵ درصد نفت معادن نفتی لیبی را بعنوان حق الزحمه خود خواست. این موضوع از نامه «جبهه آزادیبخش ملی لیبی» مقیم خارج از این کشور، افرادی کاملا ناشناس، به دولت باصطلاح موقت لیبی، که در عین حال روابط تنگاتنگی با آنها دارند، مشخص گردید. این افراد را فقط اعضای اصلی القاعده و رهبران باندهای مسلح که حاکمیت قانونی لیبی در حال حاضر برای بیرون راندن آنها از اراضی کشور تلاش می کند، خوب می شناسند.

فرانسه برهبری سارکوزی، اولین دولتی بود که بلافاصله رهبران گروههای مسلح را بعنوان «حاکمیت قانونی لیبی» برسمیت شناخت. چنین دست- پارچگی همانوقت موجب سردرگمی گردید. اکنون همه چیز روشن شده است. زمانیکه بمبارانهای لیبی نه موفقیتی برای ناتویی ها در پی آورد و نه برای باندهای «اوپوزیسیون»، کاسه صبر آخریها لبریز شد و آنها نامه ای به اربابان خارجی فرستاده و طی آن، با اعلام رضایت خود در مورد قیمت نفت به ازای دستیابی به قدرت، این مسئله را نیز که خریداران فرانسوی هم باید به اقدامات جدی دست بزنند، یادآوری کردند. پرزیدنت سارکوزی در قبال تمام فاجعه لیبی، همه کشته ها و زخمی ها و کلیه خونهای ریخته شده، ٣۵ درصد نفت این کشور را می خواهد. یعنی، پول بیش از یک سوم صادرات نفت لیبی را. این است همه آن چیزی که راهزنان حاضرند برای تصاحب لیبی هزینه کنند.

پس معلوم می شود که همه فریاد و قشقرقهای «دمکراسی خواهی!» در واقع، کاسبکاری سارقانه بمنظور غارت کشور و تقسیم آن بین خود بود.

متمم مترجم:

در همان روزهای اول هنگامی که باندهای مسلح با سازماندهی و پشتیبانی تسلیحاتی، تبلیغاتی و مالی امپریالیسم غرب و با شعار «الله اکبر» و پرچم ملک ادریس سنوسی (پرچم دوره مستعمرگی) در لیبی سر به شورش بر داشتند، سیف الاسلام قذافی، پسر کوچک معمر قذافی در یک مصاحبه تلویزیونی در پاسخ به دروغگویی ها و ادعاهای جعلی نیکولا سارکوزی و دیگر سران غرب، گفت: «بگذار سارکوزی اول پولهای ما را که برای انتخابش صرف کردیم بر گرداند و...»، گمان می رفت این کوتوله عامل صهیونیسم و حاکم نئوفاشیست فرانسه، که مزه قدرت پول نفت لیبی را چشیده است، براحتی دست از سر لیبی برنخواهد داشت. به همین سبب هم بود که با مشاطه گری اتحادیه دست نشانده عرب و بیاری همتایانش در آمریکا و اروپا، طرح پرواز ممنوع در آسمان لیبی را به شورای امنیت سازمان ملل برد و پس از اخذ مجوز شماره ١٩٧٣ از همین شورا که مدتهاست به «اسب تروای امپریالیسم» بدل شده است، خاک این کشور را به خون مردمش آغشته، آن را به عصر حجر برگرداندند تا سارکوزی ٣۵ درصد نفت آن را صاحب شود.

٧ تیر ماه ١٣٩٠